In deze blog deelt Amy haar positieve verhaal. Ze heeft lipoedeem. De positieve les die het haar gaf? Luisteren naar haar lichaam en bewuster met eten om gaan.
- Wil je jezelf even voorstellen?
Hoi! Ik ben Amy, 26 jaar oud en ik woon in België. Ik blog op The Pink Perfectionist (mijn beautyblog) en ben lifestyle editor voor Brillant Magazine. In het dagelijks leven werk ik als freelance make-up artist zodat ik zelf mijn uren kan opdelen. Doordat ik sinds enkele jaren lipoedeem heb kan ik niet zo lang meer rechtstaan om een voltijdse job uit te oefenen.
-
Wat was de eerste aanleiding om een arts te bezoeken? Hoe merkte je dat er iets niet klopte? (deed je dit snel of keek je het even aan?)
Mijn vriend merkte op dat ik heel erg veel vocht vasthield rondom mijn knieën. Ook had ik al enkele maanden last van onverklaarde gewichtstoename, voornamelijk rond mijn benen. Wat ik ook deed, ik kon geen gewicht of vet verliezen op mijn benen. Daardoor kreeg ik ook steeds vaker last van striae. Meteen nadat mijn vriend die opmerking maakte ging ik langs bij mijn huisarts.
-
Duurde het lang voor er een diagnose was? Hoe is die diagnose gesteld?
Gelukkig heb ik een zeer jonge huisarts die goed op de hoogte is van iets minder bekende ziektes. Hij wees me meteen op lipoedeem en had dus ook een sterk vermoeden dat het dit zou kunnen zijn. Daarna ben ik doorverwezen naar een vaatchirurg/fleboloog die de diagnose officieel stelde.
-
Hoe zag jouw leven eruit na de diagnose? Wat veranderde er en heeft het krijgen van een diagnose rust gebracht?
Het ‘beest’ kreeg eindelijk een naam en dat was wel prettig. Jarenlang dacht ik dat ik gewoon teveel zou eten en dat het allemaal mijn eigen schuld was. Door de diagnose wist ik hoe ik het probleem aan kon pakken en hoe ik mijn levenskwaliteit kon verbeteren.
Ik heb dus meer rust gevonden en vooral veel hulp gekregen van de artsen in het UZ Leuven ziekenhuis. Zij hebben mijn ziekte en dus ook mijn leven op een positieve manier kunnen beïnvloeden.
-
Hoe ga je zelf om met het ziek zijn? Heb je medicatie of een revalidatie gevolgd?
Ik krijg wekelijks manuele lymfedrainage om het vocht onder controle te houden. Verder draag ik ook iedere dag steunkousen en volg ik een speciaal anti-inflammatoir dieet met weinig koolhydraten. In januari kreeg ik een liposuctie onder narcose om zoveel mogelijk van het slechte aangedane vet weg te nemen, hiervoor ben ik nog steeds aan het revalideren.
-
Is er begrip voor je situatie in je omgeving? Kunnen anderen er goed mee omgaan of ben je juist vriendschappen verloren?
De meeste mensen in mijn directe omgeving hebben gelukkig veel geduld en begrip! Als bepaalde dingen niet lukken tonen ze hier begrip voor en ik kan voldoende rekenen op mijn omgeving. Mijn vriendschappen zijn daardoor juist hechter geworden!
Mensen die ik niet zo goed ken of mensen die ik totaal niet ken tonen helaas weinig begrip. Commentaren over mijn dikke benen en/of overgewicht zijn me dus niet vreemd, helaas.
-
Welke positieve les heb je uit het krijgen van deze ziekte/aandoening getrokken? Wat voor positiefs heeft het je gebracht?
Door mijn ziekte heb ik meer naar mijn lichaam leren luisteren. Als mijn lichaam nee zegt, dan is het ook echt nee. Door mijn dieet ben ik ook veel bewuster in het omgaan met eten, ik eet veel gezonder sinds ik dit dieet volg. O ja en mijn billen worden niet smaller als ik ga diëten, die blijven altijd mooi rond, haha!
-
Heb je een tip voor lezers met eenzelfde beperking om ze een hart onder de riem te steken?
Laat je niet afschrikken door alle gemene commentaren of artsen die niet willen luisteren. Als jij voelt dat er iets niet in orde is, dan moet je het probleem direct aanpakken. Lipoedeem valt goed onder controle te houden maar het is een levenslang proces waar je aan moet blijven werken.
-
Zijn er nog andere dingen die je kwijt wilt?
Misschien nog een kleine stijltip voor dames die steunkousen moeten dragen: ga voor een zwart exemplaar en draag het alsof je een gewone panty zou dragen! Ik draag 95% van de tijd een rokje of jurkje en niemand heeft door dat ik steunkousen draag. Rock die steunkousen, je kunt ze beter omarmen dan verstoppen!
En nog een laatste tip van mij: het leven stopt niet als je chronisch ziek bent, je moet alleen meer tijd en rust nemen voor jezelf en voor je lichaam. Dat was het!
Leave A Reply