Iedereen beleeft de pandemie op z’n eigen manier. Voor de één hoort daar het verlies van een dierbare bij, een ander raakt zelf besmet en weer een ander hoeft ‘alleen maar’ thuis te werken.
In ‘Ik zie je bij de uitgang’ deelt Joosje haar verhaal, haar ervaring en die van haar familie. Een boek met een eerlijk verhaal, die niet mooier wordt voorgedaan dan dat het was. En toch weet ze er ook humor in te verwerken.
Het verhaal
Dit boek vertelt het verhaal van de familie Duk. Over hoe hun leven er altijd uit heeft gezien. Met vakanties, met beide ouders, ondanks een scheiding. De wekelijkse boodschappen, afsluitend met de krant en een kopje koffie. En hoe dat allemaal veranderd is met de komst van Corona.
Dat je leven ineens op z’n kop kan staan wanneer je, normaal best gezonde vader, besmet raakt en één van de eerste ernstig zieken in Nederland is. Nog erger, dat hij aan de beademing op de IC komt te liggen. En hoe je daar als familie mee om gaat. De hoeveelheid steun die familie en vrienden je bieden, ook al kunnen ze door de afstand niets concreets doen, behalve luisteren. Dat je anderen tegenkomt bij wie het leed niet Corona gerelateerd is, want dat bestaat ook nog. En dat er nog ruimte is voor grapjes en humor, ondanks dat het doodeng en heel zwaar is.
Het schuldgevoel dat je overmant, want ‘stel dat hij het van mij heeft gekregen’. Terwijl je heel goed weet dat jij er niets aan kunt doen. Het komt allemaal aan bod in ‘Ik zie je bij de uitgang’.
Over Ik zie je bij de uitgang
Algemene informatie over het boek ‘Ik zie je bij de uitgang’.
Auteur: Joosje Duk
Titel: Ik zie je bij de uitgang
Genre: Non fictie/dagboek
Pagina’s: 224
Uitgeverij: Lebowski
ISBN: 9789048863198
Mijn mening
Het verhaal is prachtig omschreven en leest makkelijk weg. Mede doordat er humor verweven is door de zware gebeurtenis. Want dat is het. Een rollercoaster van emoties. Ik vind het bijzonder en mooi dat een verhaal, de realiteit, opgeschreven en gedeeld wordt. Want wie gaat je anders vertellen hoe het er in het ziekenhuis, op de IC, aan toe gaat?! Het is een heel eerlijk verhaal, ook met de minder leuke dingen die erbij komen kijken als een dierbare op de IC beland.
Ik heb het boek in één ruk uitgelezen. Het verhaal greep me zo aan. De emotie en de onmacht spreekt uit het hele verhaal. En toch, dat er dan toch ruimte is voor het maken van grapjes. Wauw! Het is intens, maar zeker de moeite waard om dit boek te lezen. Wanneer je leest kom je ook te weten waar de titel en de olifanten slurf voor staat.
Hoe was de afgelopen tijd voor jou?
Ben jij het goed doorgekomen?
Leave A Reply