Inmiddels zijn we alweer bijna drie weken terug van onze heerlijke vakantie. In het begin vind ik dat toch altijd wel weer even wennen. Het is lastig om weer terug te gaan, omdat alles zo anders is en je weer van alles ‘moet’.
Dit keer waren we twee weken weg. Na één week denk je ‘oh we hebben er nog één.’ Echter twee of drie dagen later begint bij mij de gedachten ‘ik wil niet meer naar huis’. En dat maakt de situatie natuurlijk wel moeilijker. Maar wat is zo moeilijk aan weer thuis zijn?
Voordelen van vakantie
Voor het tweede jaar op rij boekten we een all-inclusive reis. Kortom: je verblijf wordt schoongehouden, geen afwas en niet over eten nadenken. Alles wordt voor je gedaan, het enige wat je moet doen is uit het buffet kiezen wat je wilt eten.
Op vakantie kom ik in een heel andere vibe. Veel relaxter. Ik lees meer boeken dan dat ik thuis doe en juist omdat je niets hoeft, kun je dat ook loslaten. Tenzij je een excursie volgt natuurlijk. Behalve dan met je (reis)partner hoef je met niemand rekening te houden.
Wat is er nou lekkerder dan je dag beginnen aan het zwembad met een boek. Op elk moment kan je het zwembad of de zee in duiken. Je bent een stuk vrijer en kunt gewoon lekker je ding doen.
Kreta had toevallig ook een super goed klimaat. Hierdoor heb ik bijna geen last van mijn Lupus gehad en je zweette er amper. Nou, krijg dat in Nederland maar eens voor elkaar. Daardoor kon ik meer doen. En ook mentaal voelde ik me een stuk beter, het grootste deel van de tijd. Ook mijn moeder viel het op. Ze kon op foto’s zien dat ik er gelukkig en stralend uitzag. Een goed teken!
Ik wil nog niet naar huis
Thuis is dit anders. Je moet zelf afwassen, weer boodschappen gaan doen en het eten bereiden. Dit laatste vind ik overigens niet erg, want ik vind koken erg leuk. De andere twee taken voelen wel als ‘tijdverspilling’.
Er zijn weer afspraken waar je naar toe moet, zoals werk, schoonfamilie, fysiotherapie etc. Ook werk vind ik niet erg, want daar blijf ik mede door de collega’s, veel plezier uit halen.
Nog iets wat anders is, is natuurlijk dat je geen zwembad of strand voor de deur hebt. Helaas! Want dat is me toch een partij lekker! En met Jurjen moet ik weer tijden afspreken wanneer we elkaar zien. Dat is toch wel even gek.
Eigenlijk is dat ontspannen gevoel al vrij snel weer weg. De eerste week na thuiskomst was wellicht ook wat te vol al, daardoor had ik minder de tijd en het gevoel te ‘landen’. Zo hadden we de dag na thuiskomst een concert, de dag daarna familiedag en de maandag alweer een cursus van werk.
Thuis zijn is lastig
Ik geef eerlijk toe dat ik thuis zijn lastig vind. Hier zou ik ook heel graag dat relaxte gevoel willen hebben, maar ik heb geen idee hoe. Er zijn immers geen kaboutertjes die voor je schoonmaken.
Hier ben ik dus super hard over aan het nadenken, want ook al kan je het gevoel misschien niet helemaal evenaren, er moet toch iets dicht in de buurt kunnen komen?
Hoe kom ik thuis in die modus, lees ik thuis ook meer en vind ik daar de rust voor? Erg lastig, want er is altijd wel een bron van afleiding of iets anders dat ‘moet’ gebeuren.
Wat wel fijn is aan thuis zijn, is dat ik Nibbels weer in de buurt heb. Weer lekker in mijn eigen huis ben, want dat is ook heel fijn. En ik kan weer afspreken met vrienden. Die mis ik natuurlijk wel op vakantie.
Oh ja, emigreren of nooit meer op vakantie is geen optie. 😉
Vind jij het lekker om na een vakantie weer naar huis te gaan?
Heb jij tips voor mij om dat gevoel vast te houden?
Leave A Reply