Tijdens de schrijfcursus die ik heb gevolgd heb ik meerdere verhalen geschreven. Vandaag deel ik graag een verhaal met jullie: De grote verrassing.
De grote verrassing
Het is mijn verjaardag! Is de eerste gedachte wanneer ik wakker word. Uit de keuken komen de heerlijkste geuren. Tom, mijn vriend, heeft me opgedragen de hele dag vrij te houden. Iets met een verrassing en een lange reis. Waarheen of wat ik mee moet nemen heeft hij niet gezegd. Ik wacht maar af. De geluiden van een rammelend dienblad komen dichterbij. De geuren daarmee ook.
´Gefeliciteerd lieve Anna!´ roept Tom vrolijk als hij eenmaal in de kamer staat. Ik kijk hem met een grote glimlach aan, al word ik ook wel erg blij van het goed gevulde dienblad. Voorzichtig zet hij hem op de roltafel die over ons bed staat en rolt hem naar ons toe. Tevreden kijkt hij me aan, als een klein kind dat iets heel goed heeft gedaan.
´Ben je klaar voor de grote verrassing? We moeten over een uurtje vertrekken.’ Met een verbaasde blik kijk ik hem aan. Hoe denkt hij dat een vrouw zich in een uur klaar kan maken? Wanneer we op driekwart van de route zijn blinddoekt Tom me. Vreselijk. De hele tijd wil ik vragen stellen, om er achter te komen wat we gaan doen. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik wriemel aan een los draadje aan mijn jas. Ik vraag niets, laat het over me heenkomen. Anders is het geen verrassing meer. Voor mijn gevoel rijden we nog heel lang, een uur misschien wel, maar wanneer de blinddoek af mag zie ik dat het in werkelijkheid maar een kwartier later is. Ongeduldig wiebel ik heen en weer op mijn stoel.
‘Ik moet even iets regelen. Blijf hier rustig zitten, ben zo terug,’ zegt hij.
Ik knik en volg welke route hij neemt. Het zit niet eens in deze straat? Hij gaat een hoek om en verdwijnt uit het zicht. Een beetje verbaasd zit ik door de ruit te staren, waar hij een minuut of vijf later weer in opdoemt. Ik zwaai naar hem. Hij haalt zijn hand uit zijn jaszak en zwaait terug. Zodra hij weer instapt komt er een vleug van zijn aftershave langs. Heerlijk vind ik dat, zo’n vertrouwde geur. Nieuwsgierig kijk ik hem aan.
‘We kunnen de auto hier om de hoek parkeren, nieuwsgierig aagje! Dan zijn we er,’ zegt hij grinnikend.
Ineens herken ik de buurt. Hier zit het dierenasiel. Zijn grijns wordt alleen maar groter. Eenmaal binnen kijk ik mijn ogen uit. Er zitten zoveel lieve katten en hondjes. Natuurlijk weet ik nog helemaal niet of er een met ons naar huis gaat en of dat zijn bedoeling is, maar alleen hier rondlopen maakt me al blij. Dieren geven zoveel liefde en plezier. Gehurkt zit ik voor een hok met katten erin.
‘Je mag een katje uitkiezen, omdat je vaak alleen bent is dit leuk gezelschap. Dat is mijn grote verrassing voor je verjaardag!’
Tom is vaak weg naar het buitenland voor zijn werk als promovendus in de informatica. Daar doet hij dan wetenschappelijk onderzoek. Zelf werk ik parttime als secretaresse, waardoor ik veel tijd over heb. Veel vrienden heb ik nooit gehad. Liever een paar goede, dan een heleboel vrienden waar je niets aan hebt als het er op aan komt. Gezelschap is dus meer dan welkom. Alleen zijn is nooit mijn sterkste punt geweest. Een gevoel van eenzaamheid overvalt me dan al snel, gevolgd door een down gevoel.
Ik sta voor een hok met twee rode kittens erin, Blanche en Rose. Ze horen bij elkaar en het beste is om ze samen te houden. Een van de twee komt gelijk naar de tralies om aandacht te vragen. Ik geef het beestje een aai over de kop en kijk dan Tom aan. Die staat met een grote grijns achter me en ziet de bui al hangen.
‘Je vindt deze zeker leuk hè?! En dan wil je mij nu vragen of je ze allebei mag?’
‘Eigenlijk… Wel ja!’ antwoord ik.
Hij knikt en loopt richting een van de verzorgsters. Na even overleg wordt afgesproken dat we ze over een week kunnen ophalen. Nog even wachten en dan ben ik nooit meer echt alleen.
Schrijf jij wel eens? Wat heeft je voorkeur om te schrijven?
Zou je vaker verhalen van mij willen lezen?
2 Comments
Wat een prachtig verhaal. En ook nog kittens….. zucht 》smelt
Haha speciaal voor jou deze geplaatst 🙂 Ik wist dat de kittens je verliefd zouden maken.