Mag het een beetje minder? | Hoge eisen loslaten

Meerdere keren ben ik er al op gewezen. De hoge eisen die ik mezelf stel. Het moet altijd maar beter, sneller… Zo vaak ontevreden met wat je bereikt, terwijl je eigenlijk heel grote stappen zet.

Mag het een tandje minder? Kunnen we niet een beetje milder naar elkaar zijn, maar nog meer naar onszelf? Ja? Dan zal ook je stressniveau afnemen.

Werk houdt nooit op

Om half 9 ging de telefoon, mijn collega meldde zich af voor vandaag. Niets aan de hand, we waren immers toch nog met z’n tweeën. Er stonden nog wat boeken van de dag ervoor om op te ruimen, maar die waren al weg voordat het transport kwam. Tijd om de reserveringen die niet gehaald zijn te annuleren. Zo’n 30 stuks! Waarom halen klanten ze niet gewoon op? Vraag ik me dan af.

Daarna kwam het transport, 13 kratten vol boeken, waarvan 6 vol reserveringen. Bijna alle klanten hadden vragen, het wc papier in de mannen toilet was op, het koffiezet apparaat moest even op gratis en er werden 100 boeken ingeleverd. Om 13:00 uur zat mijn dienst erop, maar ik had nog niet alles afgerond. Een deel daarvan heb ik af gemaakt, maar ik liet mezelf toe de rest aan de middagploeg over te laten.

Heel lastig, want het liefst zou ik het zelf afmaken. Echter moet je ergens een keer een grens trekken. Het was immers al half 2 toen ik de bibliotheek verliet. En ik had nog niet fatsoenlijk geluncht.

Een paar stappen vooruit

Op de fiets was ik al een paar stappen vooruit. In plaats van even mijn hoofd rust te gunnen was ik al bezig met wat er nog van me verwacht werd. Wat ik nog van mezelf verwachtte. Vlees opzetten, want het zijn sudderlapjes, boodschappen doen, ik moest enorm nodig naar de wc (ja dat schoot er ook bij in op werk) en natuurlijk nog lunchen.

Hallo! Iemand thuis?! Even bijkomen zat er gevoelsmatig niet in. Al deze dingen moesten gedaan worden. Het eerste wat ik na het boodschappen deed was dan ook het vlees opzetten. Pas daarna voelde ik rust om naar de wc te gaan en te lunchen. Maar waarom? Wordt het vlees minder lekker als het een uurtje later opstaat? Nee, helemaal niet! Is het belangrijk om goed voor jezelf te zorgen? JA! Je hebt namelijk altijd met jezelf te maken.

En zo is het eigenlijk heel vaak. We zijn al stappen vooruit, in plaats van in het moment te leven. Er is zoveel moois in het leven, maar dat mis je misschien wel als je voortdurend op weg bent en aan het moment voorbij gaat. Wat gebeurd en voel je nu? Daar gaat het om!

Hoge eisen aan jezelf stellen

Heel vaak stellen we onszelf doelen die onrealistisch zijn. Vaak weten we al van tevoren of een doel haalbaar is of niet. Het gevolg is dat ik van mezelf baal en mezelf op de kop geef. Helemaal niet nodig en het al helemaal niet helpend.

Door zo vaak jezelf teleur te stellen, omdat een doel niet behaald wordt, neemt ook je stressniveau toe. Focus je op wat wel goed gaat en lukt. Zowel bij jezelf als de ander. Op die manier houd je onderlinge banden goed. Bovendien motiveert het tot nieuwe dingen proberen en complimenten geven.

Wanneer je leert tevreden te zijn met minder, zijn die hoge eisen helemaal niet meer nodig. Je mag ook een minder groot doel voor jezelf stellen, waarvan je weet dat ie wel haalbaar is. Vier grote en kleine successen, je bent het waard! Wat ook kan helpen is om je eisen op te schrijven, dan zie je wat je van jezelf verwacht. Door eisen te schrappen die oud, kritisch of onrealistisch zijn, houd je alleen de dingen over die er echt toe doen.

Het helpt wanneer je weet wanneer je tevreden bent met een resultaat. Wat zijn je eigen verwachtingen waarmee je tevreden bent. Koppel vooral je eigenwaarde niet aan hoeveel je doet, dan kom je nooit aan rust toe. Bedenk wat je tegenhoudt om je hoge eisen te verlagen.

Je best doen voor anderen

Wat ook kan meespelen is dat anderen hoge eisen aan je stellen, je druk op leggen. Dan doe je het niet meer voor jezelf, maar voor een ander. Bovendien hebben veel mensen, ook ik, de neiging heel erg mijn best te doen voor anderen. Het anderen naar de zin te maken. Me aanpassen, even snel iets pakken zodat ik snel weer ‘beschikbaar’ ben, noem maar op… Maar ook jij hebt grenzen die gerespecteerd moeten worden en waar je voor op mag komen.

Uiteraard is er wel een verschil tussen helpen en pleasen. Ik ben me dan ook steeds meer bewust van dit verschil en kom voor mezelf op als ik het er niet mee eens ben. Want ook mijn mening is van belang. Je mag van andere dingen houden dan een ander en over bepaalde situaties anders denken. Dat maakt jou tot een uniek individu. Maak jezelf zichtbaar en toon je ware ik. Kortom: cijfer jezelf niet weg.

We denken te ontspannen door altijd maar ons best te doen, proberen geen fouten te maken. Echter levert het vaak vooral stress op. Niets ontspanning dus. Er is weinig ruimte voor rust in je hoofd en lijf. Het vervelende is dat dit vaak al vanaf onze jeugd wordt meegegeven.

Stel jij jezelf hoge eisen?
Hoe ga je hiermee om naar anderen toe?