Iedereen verzamelt wel iets. Van postzegels tot flippo’s en van notitieboekjes tot dolfijnenbeeldjes. De één wat fanatieker dan de ander. Zelf heb ik inmiddels een levenslange voorraad notitieboekjes én een flinke verzameling koelkastmagneten.
Mijn koelkastdeur is eigenlijk een soort tijdlijn geworden: vol herinneringen in de vorm van magneten. Sommige nam ik mee uit landen die ik bezocht heb, andere kreeg ik bij bijzondere gebeurtenissen, zoals het overlijden van familieleden. Zo zijn het niet zomaar souvenirs, maar hebben ze allen betekenis. En elke keer dat ik de koelkast open, denk ik even terug aan een moment, een reis of een geliefde.
Verzamelen met een lach (en soms een traan)
Niet elke magneet in mijn verzameling komt voort uit een vrolijke herinnering. Sommige zijn juist verbonden aan verlies, aan mensen die veel voor me betekend hebben. Mijn oma en oom zijn allebei al jaren geleden overleden, maar via een paar kleine magneetjes blijven ze toch een beetje dichtbij.
Zo heb ik een accordeonmagneet van mijn oom. Hij speelde jarenlang accordeon bij een vereniging en dit magneetje herinnert me daar steeds weer aan. Hij is inmiddels wat verkleurd, maar dat doet niets af aan de waarde die het voor mij heeft.
En dan is er dat kleine theepotje met muisjes. Die hing vroeger altijd op de koelkast bij mijn opa en oma. Ik vond ’m toen al superschattig. Nu hangt hij bij mij, een beetje scheef, want hij wil niet recht blijven zitten. Maar dat maakt het misschien juist nog liefdevoller: imperfect, maar vol herinnering.
Magneten van mijn lievelingsbestemming
Als je mijn blog al langer volgt, weet je waarschijnlijk dat Kreta mijn favoriete vakantiebestemming is. Niet zo gek dus dat ik daar inmiddels meerdere magneten van verzameld heb, want elke vakantie neem ik er eentje mee als tastbare herinnering.
De langwerpige magneet met de kaart van Kreta en typische Griekse elementen nam ik mee in 2019, toen ik voor het eerst voet zette op het eiland. Die reis maakte zo’n indruk op me, dat ik daar absoluut een blijvende herinnering aan wilde bewaren.
In 2022, tijdens mijn allereerste solovakantie, koos ik voor een magneet met een schildpad. Een bewuste keuze, want tijdens die reis liet ik ook een schildpadtattoo zetten bij mijn enkel. Een symbool van rust, kracht en vrijheid.
En in 2023, opnieuw op solovakantie, nam ik mijn laatste aanwinst mee: een magneet met een wit Grieks gebouwtje en roze bloesem. Zo mooi vond ik die, dat ik geen moment twijfelde. Deze mocht absoluut niet ontbreken in mijn collectie.
Vakantiemagneten
Sinds ik op mezelf woon, heb ik al heel wat vakanties en stedentrips mogen maken. Zo ben ik samen met mijn nicht naar Parijs en Praag geweest voor een paar heerlijke stedentrips. Natuurlijk gingen daar ook magneten van mee naar huis.
Ook in eerdere relaties heb ik mooie reizen gemaakt. Ik ben bijvoorbeeld twee keer elf dagen naar Berlijn geweest, heb genoten van twee zomerse weken op Gran Canaria, en bracht een week door aan het Meer van Ohrid. Hoewel die relaties inmiddels tot het verleden behoren, koester ik nog steeds de herinneringen aan die bestemmingen. De magneten zijn voor mij niet alleen souvenirs, maar ook symbolen van de fijne momenten die ik daar heb beleefd.
Valkenburg
De nieuwste aanwinst in mijn verzameling is de magneet van Valkenburg, waar we natuurlijk begin deze maand nog zijn geweest. Ik kies mijn magneten altijd zorgvuldig uit, want het moet er wel echt eentje zijn die ik mooi vind.
Omdat het toch vaak toeristische items zijn, spreekt lang niet elke magneet me aan. Sommige zijn me te druk, te standaard of gewoon niet mijn stijl. Maar als ik er eentje zie die er voor mij uitspringt, dan weet ik meteen: die hoort erbij. Zo ook met de magneet van Valkenburg.
En jij, wat verzamel jij?
Comment
Wat leuk om je verzameling te zien en de verhalen erbij te lezen! Ik verzamel uiltjes en probeer deze ook op vakantie te scoren. Dat is overigens nog best een uitdaging, maar dat geeft niet 🙂