Muziek | The world can wait tour | Concert Waylon

Een jaar geleden ben ik naar het concert van Waylon geweest en gisteren stond hij opnieuw in de Oosterpoort. Ditmaal in de grote zaal. Daar moest ik natuurlijk bij zijn. Het concert was volledig uitverkocht.

Met een nieuw album en een tweede deelname aan het Songfestival, kon een nieuwe tour natuurlijk niet uitblijven. Hierover schreef ik al eerder.

Het concert

Rond 20:30 uur kwamen Waylon en zijn band het podium op. De zaal ging gelijk los, vooral gillende meiden. Er werden afwisselend nummers gezongen van alle albums die tot nu toe uitgekomen zijn. Het grootste deel was uiteraard van ‘The world can wait’, zijn meest recente album .

Tijdens de nummers en er tussendoor, werd er behoorlijk gejamd. Dit had af en toe wel wat minder gemogen wat mij betreft. Toch heb ik enorm genoten en de meeste nummers uit volle borst meegezongen. Het voordeel van muziek die vrij hard gaat is dat toch niemand je hoort, haha. Ook werd er veel gebruik gemaakt van licht(effecten). Voor het begin hing ook de waarschuwing aangeplakt dat er gebruik werd gemaakt van stroboscoop lampen. Dit zijn lampen die steeds korte flitsen geven.

Minder dan de vorige keren was er interactie met het publiek. Wel was de gezonde dosis humor van Waylon aanwezig. Zo zei hij dat Bas, het broertje van Bibi die de gitaren stemde, ervan geniet als vrouwen hem toejuichen. Zo spoorde hij jonge vrouwen aan om te juichen iedere keer als roadie Bas het podium opkwam.

Foto: Bron

Country

Country is natuurlijk de basis voor alle muziek die Waylon maakt. Hij bracht een eerbetoon aan countryhelden zoals Johnny Cash, Folsom Prison Blues, Glen Campbells Gentle on my mind en Mama tried van Merle Haggard. Dit vond ik een leuke afwisseling tussen zijn eigen nummers. Op de achtergrond was er, gedurende het concert, ook een doek met daarop een afbeelding van een woestijn te zien. Ook de outfit van Waylon paste perfect in de stijl. Hij droeg een hoed, ripped jeans en een zwart overhemd met skeletten erop. Volgens Waylon is een pedal steel guitar onmisbaar binnen dit muziekgenre. Voorheen had hij geen goede muzikant voor dit instrument, maar bij deze tour dus wel! 

Na het concert

Ondanks dat mijn knieën gigantisch pijn deden, weerhield het me niet om naar het podium te lopen. Daar kon ik nog een setlist bemachtigen. Bas deelde plectra uit. Helaas was ik daarvoor net te laat, maar mijn oog spotte er nog een vooraan het podium. Die is met mij mee naar huis gegaan! <3 Mij kon je niet blijer maken… Nou ja, misschien als ik nog met Waylon op de foto had gekund.

Foto : Cutting edge | William Ejam Maail

Mijn mening

Mijn favoriete moment was toen het nummer Back together werd gespeeld. Dit vind ik een heel mooi, gevoelig nummer. Maar, alle nummers die ik goed kende en mee kon zingen vond ik een hoogtepunt. Bij elk nummer heb je wel een bepaald beeld in je hoofd, een herinnering of een ‘fantasie’. Het is gewoon heerlijk om Waylon live te horen en zien spelen. Dan pas zie je hoeveel passie hij voor muziek heeft. Dat het een heel belangrijk onderdeel van zijn leven is.

Ik vind het lastig om te bepalen of dit concert beter was dan de vorige. Elke keer weer geniet ik enorm van zijn muziek, stem en uiterlijk. Want ja, het oog wil natuurlijk ook wat. Ik heb een geweldige avond gehad en had het zeker niet willen missen.

Een volgende keer dat hij in Groningen staat ga ik zeker weer.
Wat vind jij van Waylon?