Sinds begin januari loop ik bij de fysio. Hoewel het een aardige man is en ik hem in zijn professionaliteit vertrouw, zijn er toch af en toe momenten die van mij niet zo nodig hoeven. Nu is het niet de eerste keer dat ik bij een mannelijke arts of fysio kom, maar toch voelen sommige dingen ongemakkelijk.
- De grote spiegel waar de behandeltafel voor staat, bijvoorbeeld. Ik heb niet zo’n sterk en positief zelfbeeld en ben niet de slankste die er is. Nu hoeft dat laatste ook zeker niet, maar steeds ermee geconfronteerd worden in de spiegel is moeilijk. Ik probeer er zeker wat aan te doen door het ofwel te accepteren ofwel af te vallen (liefst beide). Helaas gaat dit niet zo snel als dat ik het zou willen. Overigens snap ik heel goed dat je op die manier je manier van bewegen goed kunt zien.
- Sommige oefeningen zijn gênant. Voornamelijk de oefeningen om meer ruimte in mijn rug te krijgen en deze wat los te maken. Zo moet ik op handen en knieën een hol – bol beweging maken. Dit ziet er toch wat raar uit, steeds m’n kont zo naar achter. Er is nog een oefening waarbij ik op mijn rug moet liggen, met gebogen knieën. Hierbij moet ik dan mijn bekken kantelen. Het is maar goed dat ze dit vaker doen met patiënten en er niet bij nadenken verder.
- Mijn rugklachten begonnen bij het SI – gewricht (bij je bekken). Mijn fysio was daarom veel bezig om mijn heupen en bekken weer in de goede stand te krijgen (ze stonden scheef naar achteren) en moest daarvoor vaak fixeren via mijn bil en schaambot/bekken. In het begin vond ik dit wel eens lastig, maar het is voor een goed doel. Ook moest regelmatig mijn BH los om goed erbij te kunnen. Na zoveel maanden ben ik er nu wel aan gewend.
- De stagiaire. Het is al ongemakkelijk genoeg als er tijdens je oefeningen een paar ogen op je gericht is, maar als de stagiaire er is vind ik het nog lastiger. Gelukkig is zij ook heel aardig en geeft ze ook complimenten als ik het goed doe. Bovendien… Hoe leert ze het anders als niemand het goed zou vinden dat ze erbij is?
- De laatste is meer een puntje van mezelf. Ik ben nu eenmaal een onhandige kluns. Regelmatig wanneer ik bij hem kom laat ik andere klachten behandelen. Zo had ik heel erg last van spierspanningshoofdpijn en ook heeft hij al een aantal keren mijn rugspieren los gemasseerd. Er zijn oefeningen voorbij gekomen om m’n liezen minder stijf te maken en komende keer wil ik hem toch eens vragen naar mijn knie te kijken. Haha, zo handig.
Heb jij wel eens fysiotherapie gehad? Zo ja, had jij ook van dit soort ongemakkelijke momenten?
2 Comments
Herkenbaar. Ik heb een tijdje fysiotherapie voor mijn enkel en knie gehad. In de spiegel oefeningen doen. Verschrikkelijk. En dan zien hoe onhandig je dat doet. Haha.
Haha ja, onhandig ben ik ook behoorlijk 😛 Het valt me mee dat ze niet in lachen uitbarsten haha.