Zoals vorige maand beloofd, heb ik weer een persoonlijke update voor jullie op het gebied van mijn gezondheid. Er heeft bijna een jaar lang namelijk iets gespeeld, waar ik best wat hinder van ondervond en nog ondervind. Omdat er nu meer duidelijkheid is wil ik dit graag met jullie delen.
Oké dit klinkt heel geheimzinnig. Maar het is een lang verhaal. Het positieve is dat er niets ernstigs aan de hand is, het negatieve is dat er vrij weinig aan mijn klachten te doen is. Dit is de uitkomst na maanden onzekerheid en wat onderzoeken.
De klachten
In mei vorig jaar begon het. Ik kreeg tinteling in mijn gezicht, achterhoofd en linker arm. Er ontstond daarbij een doof gevoel en ik was er vrijwel altijd misselijk bij. Soms word ik er ook wakker mee, maar eigenlijk kan het op elk moment ontstaan. Omdat het de periode was waarin het wat minder goed ging tussen Jurjen en mij weed ik het daaraan, maar ook toen er weer wat rust was bleven de klachten aanhouden.
In september heb ik bij mijn arts in het ziekenhuis aangeklopt. Het voelde niet oké en ik was gewoon bang dat er iets aan de hand was. Zeker door de uitstraling naar de linker arm. Daarnaast komt het een keer of 3-4 voor per week en dat bovenop mijn Lupus zorgt ervoor dat ik te weinig slaap krijg. Per keer lig ik namelijk minstens een uur wakker.
Door mijn arts ben ik doorgestuurd naar neurologie, waar ik pas in november heen kon. Hier zijn diverse onderzoeken gedaan, maar er was nog geen duidelijke oorzaak. Om tumoren, epilepsie of andere dingen uit te sluiten besloot zij een MRI scan te laten maken.
MRI scan
Begin januari kon ik eindelijk terecht voor een MRI scan. 20 minuten in een tunnel liggen, waarin je amper de muziek kon horen door het lawaai. Ik heb mijn ogen maar dichtgedaan, want het voelt toch wel wat benauwd. Tijdens dit onderzoek kreeg ik opnieuw last van de klachten. Helaas is er verder niets op gevonden, behalve een onschuldige cyste in mijn rechter hersenhelft. Omdat links wordt aangestuurd door rechts, besloot de arts tot een EEG. (Om de naam van de arts heb ik stiekem een binnenpretje gehad, hij heette namelijk dokter Moes). Een filmpje van de hersenactiviteit. Dit om eerder genoemde enge oorzaken uit te sluiten.
EEG
12 februari mocht ik voor de EEG. Ik kreeg een heel sexy haarkapje op, waar ze elektroden aan vast maakte. Hiervoor moest ze een gelei aanbrengen op mijn hoofd. Ook kreeg ik stickers op om mijn hartslag bij te houden. Ik moest op een bed gaan liggen en kreeg een lamp voor mijn ogen. Vanuit een kamertje naast die waar ik lag werd de knipperende lamp aan en uit gezet. Vreselijk, dit zorgde voor een paniekgevoel. Gelukkig kon ik het redelijk onderdrukken. Daarnaast kreeg ik nog allemaal instructies, zoals ogen open en sluiten en twee keer drie minuten heel snel in en uit ademen. Dit zorgde voor zowel paniek als de tintelingen. Op zich fijn dat die ontstonden, want dan kon er wellicht wat gevonden worden.
Deze onderzoeken hebben me enorm uitgeput, waardoor ik de rest van de middag heb geslapen. Maar ook de dagen erna was ik nog heel moe.
Uitslag EEG
Anderhalve week geleden heb ik de uitslag van de EEG gekregen. Hier is niets uitgekomen. Helaas betekent dat ook dat het spoor een beetje dood loopt en er geen onderzoeken meer gedaan worden. Zoals de arts zei ‘soms krijg je klachten vanuit emoties, of die onverklaarbaar zijn.’ Heel fijn natuurlijk dat er niets ernstigs is, maar de klachten houden aan. Toch was dit de best mogelijke uitslag. Ik heb van de arts nog wel een doorverwijzing voor Psychosomatische therapie gekregen, waarmee ik hopelijk de invloed van mijn lijf op mijn brein en andersom wat meer kan controleren en verminderen. Hier kan ik woensdag mee beginnen.
Weer een heel avontuur dus, met een redelijk positief einde.
(Ondanks dat het onopgelost is)
Heb jij wel eens een EEG of MRI gehad? Waarvoor was dat?
Comment
Ja meerdere keren, voor mijn Multiple sclerose. Ik ben geen fan maar liever mri en eeg dan lumbaal puncties:)