Het is een rare tijd, dat hoef ik niemand te vertellen. En mijn blog is relatief stil. Daar hoop ik de komende tijd verandering in te brengen, maar het gaat momenteel even lastig.
Daarom vond ik het een goed idee om jullie een update te geven. Hoe gaat het nu eigenlijk met me? Lichamelijk, maar ook mentaal. Waar loop ik tegen aan en wat vind ik juist fijn? Je leest het in dit artikel.
Lichaam
Lichamelijk gaat het redelijk. Qua Lupus is het aardig rustig, gelukkig. Toch krijgt mijn lichaam niet altijd wat het nodig heeft. Zeker door mentale struggles. Dat zorgt voor veel stress, hoofdpijn en pijn in mijn rug. Het staat allemaal wat gespannen zullen we maar zeggen.
Gelukkig heb ik een super fijne fysio, waar ik twee keer per week kom. Hij helpt me door middel van oefeningen, maar ook het losmaken van spieren en zoeken naar bewegingsruimte. Dat helpt wel iets.
Binnenkort kan ik gelukkig mijn fiets ophalen, die ik maanden terug heb besteld. Hierdoor krijg ik hopelijk meer vrijheid om stukken te fietsen. Gelijk goed voor mijn conditie. Want het zwemmen mis ik wel.
Op 15 februari heb ik weer een controle afspraak in het ziekenhuis. Daar maak ik me niet zo druk om. Ik verwacht dat het meeste hetzelfde zal blijven.
Mentaal
Dit gaat eigenlijk niet goed. Ik vind de hele situatie steeds lastiger worden waar we ons aan moeten houden en wat allemaal niet mag. Zelfs nu met de avondklok, terwijl ik vrijwel nooit over straat ga ‘s avonds. Echt bizar. Ik denk dat het gewoon vooral komt, omdat je de mogelijkheid wilt hebben. Het duurt allemaal zó lang en voelt enorm uitzichtloos.
Daarnaast komt er heel veel naar boven van vroeger en mijn jeugd. Dit wordt mede veroorzaakt door de huidige situatie, maar ook doordat ik nu dingen tegen kom in mijn relatie, die totaal anders zijn dan ik gewend ben. In positieve zin! Hiervoor heb ik inmiddels hulp gezocht bij de praktijk ondersteuner van de huisarts en zijn we opzoek naar een psycholoog met PMT’er (psycho-motorisch therapeut). Echter zijn de wachttijden hiervoor nu rond een half jaar. Gelukkig kan ik tussendoor nog bij de ondersteuner terecht.
Ik heb er dan ook dagen tussen zitten dat ik het liefst mijn bed niet uit kom, geen idee heb hoe het beter gaat worden en dat ik meer huil dan iets anders doe. Dit beïnvloed ook mijn slaap. Gelukkig heb ik hele lieve vrienden die er altijd voor me zijn. ♥ Maar soms voelt het wel bezwaard om dat wéér te doen.
Het duurt vast even, maar het komt uiteindelijk wel weer goed.
Werk
Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat ik voor het laatst gewerkt heb in de bibliotheek. Zo lang! Ondanks dat ik mijn collega’s echt ontzettend mis, en het werk zelf ook, ben ik voorlopig nog niet van plan om weer aan de slag te gaan.
Ik merk dat ik, juist door de mutaties, toch weer wat angstiger en voorzichtiger ben. Ook in de sociale contacten. Dit heb ik teruggebracht naar 2 vrienden die ik wekelijks zie. En in de bieb kun je simpelweg geen afstand houden. Voor mij dus echt momenteel geen optie.
Wanneer ik een vaccinatie heb gehad en het weer wat ‘rustiger’ is, dan overweeg ik zeker om weer terug te keren naar mijn oude werkplek.
Bloggen
Al eerder deelde ik mijn blogdoelen en – plannen voor 2021. Maar zoals je misschien begrijpt helpt mijn mentale toestand niet bij het bijhouden van mijn blog. Soms is mijn hoofd gewoon te vol om ook nog creatief te kunnen denken. Ik kan dan ook elke input van jullie gebruiken, want ik vind het wel super leuk om te blijven doen. En ik haal er ook voldoening uit. Dus kom maar door!
Kortom: het gaat even minder lekker dan ik zou willen. Maar ik kom er uiteindelijk wel weer bovenop. Ik hoef het gelukkig niet alleen te doen. Bovendien zijn er ook nog dingen die me wél plezier brengen, zoals de sneeuw laatst en de zon die weer schijnt.
Hoe gaat het écht met jou? 🙂
Heb jij nog dingen die je wilt weten of artikel ideeën?
Leave A Reply