Wanneer deel je over je chronische ziekte?

Wanneer je een chronische ziekte hebt, komt er een punt waarop je dit ‘moet’ delen. Bijvoorbeeld in een vriendschap, relatie of bij een (nieuwe) werkgever. Maar wat is nou eigenlijk het juiste moment om hierover te beginnen?

Wat en wanneer deel je over je chronische ziekte, is afhankelijk van het contact. Zo deel je met een collega waarschijnlijk minder dan met een goede vriendin. Maar waar ligt die grens en hoe doe je dat met solliciteren?

Wat moet én wat wil je kwijt?

Er is natuurlijk een groot verschil tussen dingen die echt belangrijk zijn om te delen en dingen die fijn zijn om te delen. Om te kijken wat mensen moeten weten, is het handig in te schatten hoeveel invloed je ziekte zal hebben op een bepaalde situatie. Kunnen er levensbedreigende situaties ontstaan, of ben je vooral moe? Dat is natuurlijk een groot verschil. In dat eerste geval zul je het hoogstwaarschijnlijk ook veel eerder delen, zodat anderen kunnen ingrijpen.

Daarnaast is er ook vaak sprake van een deel die alleen invloed heeft op jou, maar wat anderen minder snel merken. Wat je daarover deelt is natuurlijk aan jou. Soms kan het fijn zijn wat meer te delen, je ei kwijt te kunnen, maar zelf vind ik het soms juist ook fijn even niet zoveel erop in te gaan.

Familie en vrienden

Bij familie en vrienden is het vanzelfsprekender dat je meer deelt. Zij maken je vaker en intenser mee, waardoor het wellicht meer invloed heeft. Bijvoorbeeld wanneer je een afspraak af moet zeggen omdat je veel pijn hebt. Zelf maak ik tussen familieleden wel onderscheid. Ik weet precies wie er wel en wie minder begrip zullen hebben. Soms moet je dan ervoor kiezen er geen energie in te steken.

In een relatie is het helpend wanneer je niet alleen grenzen aangeeft, maar ook aangeeft wat je wel nodig hebt. Daarnaast is het ook belangrijk uit te spreken hoe je je voelt. Het is essentieel om te blijven communiceren en goede afspraken te maken. En natuurlijk heel belangrijk: blijf samen leuke dingen doen! ♥

School en stage

Al eerder deelde ik dat je met een chronische ziekte vaak best kunt studeren. Het is dan belangrijk dat je open bent over je ziekte en waarin je beperkt wordt. Dit kan heel confronterend en lastig zijn, maar helpt je uiteindelijk wel verder. Ik kwam op de site van het ecjp terecht, waar meer informatie staat over stage lopen met een chronische ziekte. Maar ook worden er goede tips aangereikt.

Solliciteren

Tijdens een sollicitatie wil je natuurlijk zo goed mogelijk uit de verf komen. Want ondanks dat het niet mag, worden chronisch zieken wel regelmatig afgewezen.

Als je solliciteert op een functie, kan je bijvoorbeeld voor jezelf bedenken waar je tegenaan zou kunnen lopen. Of welke aanpassingen nodig zijn. Mocht dit minimaal zijn, kan je ervoor kiezen om het helemaal niet te delen. Echter loop je dan wel het risico op ontslag, wanneer je teveel verzuimt. Het is daarom beter om het wel uit jezelf te melden dat je een chronische ziekte of psychische aandoening hebt.

“Als jij eerlijk bent over jouw beperking, maar laat zien dat jij er voor wil gaan en aan kunt geven wat je nodig hebt laat je tegelijkertijd zien dat jij jezelf kent en weet wat voor jou belangrijk is om goed te kunnen functioneren.”

Wanneer je wel deelt over je aandoening, is er vaak ook meer begrip vanuit collega’s. Het kan natuurlijk zijn dat je soms écht niet in staat bent om te werken. Dit kan erg fijn zijn en steun bieden.

Tips bij het delen

• Door het een naam te geven is het vaak minder vaag. Zelfs als het niet een bekende ziekte of aandoening is.

• Houdt de omschrijving globaal. Deel bijvoorbeeld je klachten en oorzaken daarvan, zonder allemaal medische termen.

• Vertel wat de klachten die je hebt genoemd voor jou inhouden. Hoe beïnvloedt het je leven?

• Beantwoord vragen zoveel mogelijk, dit maakt het voor de ander nog duidelijker.

• Bagatelliseer je ziekte niet. Het is heel verleidelijk, maar je mag delen hoe het echt voor je is en dat je een leven naast je ziekte hebt. En ja dat is soms ‘heftig’. Bovendien kunnen anderen denken dat je je aanstelt als je het minder groot/belangrijk maakt.

• Door zelf over je ziekte te praten, wordt het makkelijker voor anderen er ook over te praten/naar te vragen.

Conclusie

Wanneer je deelt over je ziekte is dus helemaal aan jezelf. Maar in sommige situaties is het aan te raden dit op korte termijn wel te doen. Op die manier kunnen mensen begrip hebben voor bepaalde situaties, maar ook rekening met je houden.

Daarnaast is hoeveel je deelt helemaal aan jezelf. Ik kan me voorstellen dat je niet op een eerste date voluit deelt over je ziekte. Dit kan behoorlijk afschrikken. Toch kan het op ten duur wel fijn en handig zijn om te delen, omdat het ook invloed kan hebben op jullie relatie. Ditzelfde geldt eigenlijk voor vriendschappen.

Wat het je kan brengen is begrip, zonder je zielig te vinden. En begrip zonder het al te moeilijk en ingewikkeld te maken. En ook dan zullen er mensen zijn die het niet (willen) begrijpen).

Hoe en wanneer deelde jij over je chronische ziekt?
Waar hield jij rekening mee?