Wat is APS precies?

Wat is APS?

APS is het antifosfolipidensyndroom, een auto-immuunziekte waarbij bloed makkelijk samen klontert. Bij de aanval van je eigen afweersysteem worden antistoffen aangemaakt, die bij APS antifosfolipiden heten. Hierdoor ontstaat een ontstekingsreactie.

Bij het samenklonteren van het bloed, plakt het soms vast aan de wand van een bloedvat, maar kan ook door het bloed worden vervoerd. Dit kan leiden tot verstopping van een ader, waardoor er trombose ontstaat. Maar het kan ook leiden tot een longembolie, hartinfarct of herseninfarct.

Ontstekingen kunnen overal ontstaan, bijvoorbeeld in het zenuwstelsel. Dit zorgt voor hoofdpijn, duizeligheid of zwakke spieren. Ook kunnen nieren of je huid ontsteken.

Bij een bloedplaatjestekort blijf je last houden van bloedende wondjes. Dit kan ook optreden bij APS.

Klachten

De belangrijkste klacht is de bloedstolsels. Dit kan niet alleen voorkomen op de eerder genoemde plekken, maar ook in de ogen. Hierdoor krijg je zichtverlies of klachten die lijken op migraine.

Doordat je bloedtoevoer verstoord is worden je botten zacht, wat ervoor kan zorgen dat het in elkaar zakt. Dit met moeilijker bewegen tot gevolg.

Daarnaast zijn er vaak complicaties bij zwangerschappen, ben je erg vermoeid, verkleurd de huid (tot blauw aan toe), kun je last hebben van evenwichtsstoornissen, brain fog en het fenomeen van Raynaud. Bij kou of veel emoties krijg je last van ‘dode’ vingers of tenen die wit tot rood-paars verkleuren.

Diagnose

Aps komt weinig voor en is dus ook moeilijk te diagnosticeren. Naar schatting zijn er tussen de 1000-2000 mensen met APS in Nederland. Vooral bij vrouwen komt het voor. Niet iedereen heeft klachten.

Omdat de diagnose lastig te stellen is, wordt er in 12 weken tijd twee keer bloed geprikt op zoek naar antistoffen.

Er kan onderzoek worden gedaan wanneer je vaker tromboses hebt, problemen door trombose of bij de zwangerschap ervaart of wanneer je onverklaarbaar een longembolie, infarct of onverklaarbare complicaties hebt bij je zwangerschap.

Behandeling

Een van de dingen die een patiënt kan doen qua behandeling is bloedverdunners slikken. Op die manier verminder je de kans op stolling. Daarnaast zijn er andere medicamenten beschikbaar.

Genezen is helaas niet mogelijk. Soms kan de antifosfolipide tijdelijk verdwijnen, maar ook dan dien je door te gaan met je medicatie. Ook dat is geen garantie at er geen bloedstolsels ontstaan.

Wanneer je onder controle staat en de juiste behandeling krijgt, kan je meestal een normaal leven leiden. Al zullen er goede en slechtere dagen zijn.

Zelf doen

Gezond leven is erg belangrijk om de risico’s op trombose te verkleinen. Het advies is dan ook niet te roken en geen tot nauwelijks alcohol te drinken. Maar ook gezond te eten, op gezond gewicht te blijven en genoeg te bewegen.

Bij de meeste patiënten wordt hormonale anticonceptie afgeraden, maar dit kun je met je arts overleggen. Alle artsen, dus ook de tandarts en pedicure, moeten op de hoogte zijn dat je antistollingsmiddelen gebruikt.

Daarnaast is het natuurlijk belangrijk alert te zijn op het ontstaan van nieuwe stolsels, bij verwondingen, blauwe plekken en stoten. Maar ook op infectie verschijnselen, planning van een operatie of aanpassing van medicijnen als je minder kunt bewegen.

APS & Zwangerschap

Door problemen met de doorbloeding, kan ook de moederkoek aangetast worden, waardoor de baby niet genoeg zuurstof en bloed krijgt. Daarnaast kan er een ontsteking zijn, waardoor het weefsel van de placenta wordt aangetast. Dit zorgt ook voor verminderde toevoer van voedingsstoffen naar de baby. Dit kan tot gevolg hebben dat er een groeiachterstand optreedt of zelf overlijden van het kind. Voor de vrouw bestaat er een grotere kans op zwangerschapsvergiftiging.

Je kunt last krijgen van

• Meerdere miskramen voor 13 weken, na 13 weken of latere dood van het kindje.

• Groeiachterstand van de baby

• Te vroeg geboren baby

• Zwangerschapsvergiftiging te herkennen aan hoge bloeddruk. Concentratieproblemen of het vasthouden van vocht. Vaak zijn er in het bloed of urine nog andere aanwijzingen te vinden.

Tijdens de zwangerschap krijg je mogelijk aspirine of heparine om de kans op miskramen te verkleinen. Afhankelijk van de symptomen die je hebt.

Wanneer je zwanger wilt worden dien je dit eerst te overleggen met de arts, aangezien sommige medicijnen niet samen gaan met zwangerschappen.