Elke dag scheur ik, verdeeld over de dag, trouw vier zakjes medicatie los. De inhoud sla ik vervolgens met een glas water achterover. Een automatisme.
Soms ben ik die pillen zat. Steeds weer die troep naar binnen werken, want dat is het eigenlijk. En toch blijf ik het doen, omdat ik er een goede reden toe heb. Ik probeer zo positief mogelijk naar mijn ziekte te kijken, want het brengt me veel, maar soms heb ik ook mijn baalmomenten.
De eerste medicatie
In 2011 begon het. De vage klachten waarvoor geen diagnose te vinden was. ‘Begin maar met 8 paracetamol per dag.’ En daarmee werd ik naar huis gestuurd. Natuurlijk deed het niets, want ik had het al zo vaak geprobeerd. Ik deed het wel braaf, want dan kon er in ieder geval niet gezegd worden dat ik het niet geprobeerd had. Het geen kans had gegeven.
Een korte tijd later kwam ik terug bij de huisarts. Zoals voorspeld had het geen effect. De volgende stap was Naproxen. Een ontstekingsremmer en pijnstiller. Het deed wel iets, maar de klachten bleven aanwezig… De pijn die me belemmerde in mijn dagelijks leven. Ik opperde reuma, want dat kwam immers in de familie veel voor. Nu vond ook hij het tijd voor een gespecialiseerde arts.
Nog meer pillen
Door de jaren heen zijn er heel wat medicijnen bijgekomen. Meer ontstekingsremmers, meer pijnstillers en bloeddruk verlagende middelen. Uiteindelijk hebben deze effect, want ik kan weer dingen doen. Hoera! De infusies die ik ook hebben gehad hebben we snel gestaakt, geen effect. En ergens vind ik het niet zo erg, want de hekel aan naalden blijft. 😉
Er zijn enorm veel middelen op de markt. Sommige kan ik goed tegen, anderen een stuk minder. Daardoor heb ik al een heel lijstje afgewerkt. Toch denk ik dat ik nu de juiste cocktail heb. Mijn bloeddruk is immers al een hele tijd goed op peil.
Zakjes
Op een gegeven moment had ik een hele voorraad medicamenten, die ik dagelijks tot me moet nemen. Best een uitdaging om bij te houden of je alles en op tijd hebt gehad. Daarnaast werd het uitdrukken van de strips ook steeds moeilijker. Soms mis ik die kracht gewoon in mijn handen. Daarom heb ik via de apotheek en huisarts geregeld dat ik wekelijks een baxter kan halen. Per dag deel zit je medicatie dan al in zakjes verdeeld. Zakjes die veel makkelijker te openen zijn.
De pillen zat
Toch ben ik de pillen zo zat af en toe. De ene is smerig, de ander blijft wel eens in je keel vastzitten… En toch blijf ik ze trouw nemen, omdat het voor een goed doel is : mijn gezondheid. En die is me zo dierbaar, dat ik geen risico’s wil lopen dat ik meer klachten krijg.
Je went er wel aan. Ik begon met een paracetamol in vieren gedeeld te gebruiken, nu slik ik meerdere medicijnen in een keer door. Grappend noem ik het wel eens mijn 2e ontbijt/lunch/diner. Je moet het toch leuk houden of maken voor jezelf.
Is er iets bij jouw ziekte wat je soms heel erg tegen staat?
Hoe ga jij daar mee om?
Leave A Reply