Zorgen voor jezelf. Het klinkt simpel, maar voor mij was het lange tijd iets vaags. Iets dat hoorde bij spa-dagen, yoga-retreats of journalen. Dingen die ik óf niet nodig vond, óf simpelweg geen ruimte voor voelde in het dagelijks leven. En toch bleef het knagen: wanneer zorgde ik eigenlijk echt voor mezelf?
Pas de laatste jaren begon ik te ontdekken dat zorgen voor jezelf niet per se groot, perfect of Instagram-waardig hoeft te zijn. Voor mij betekent het juist: stilstaan bij wat ik voel, wat ik nodig heb, en dat serieus nemen. Ook als dat betekent dat ik een afspraak afzeg of vijf minuten in stilte op de bank zit. In deze blog deel ik wat zorgen voor mezelf nu voor mij betekent. Misschien herken je er iets in.
Hoe ik zorgen voor mezelf zie
Voor mezelf zorgen betekent voor mij: aanvoelen wat ik nodig heb en mijn grenzen serieus nemen. Soms is dat op tijd een pauze nemen, even zitten en voelen: heb ik nog energie om door te gaan, of is het voor vandaag genoeg? Dat moment van stilstaan maakt voor mij al verschil.
Als ik een klein momentje voor mezelf wil, of gewoon weinig tijd heb, is het vaak iets simpels, zoals een kopje thee drinken zonder afleiding. Maar als ik voel dat ik wat meer nodig heb, maak ik er echt een selfcare-moment van: uitgebreid douchen met fijne producten, mijn nagels lakken of iets lekkers koken waar ik net wat extra aandacht in stop. Dan doe ik dat niet omdat het moet, maar omdat ik het mezelf gun.
Het gaat voor mij niet om perfectie, maar om de intentie: bewust kiezen voor wat goed voelt, op dat moment.
Hoe het is veranderd voor mij?
Door mijn ziek zijn heb ik moeten leren om beter voor mezelf te zorgen. Waar ik vroeger vaak maar doorging om emoties niet te hoeven voelen, stond ik zelden stil bij wat ik zelf nodig had. Ik was altijd bezig, onderweg, soms ver over mijn energiegrenzen heen – totdat de batterij volledig leeg was.
In 2016 belandde ik in een rolstoel en werd ik plotseling afhankelijk van anderen, bijvoorbeeld om even naar buiten te kunnen. Dat confronteerde me, maar het leerde me ook te kijken naar wat wél mogelijk was. Soms was dat iets kleins, zoals zelf een kopje thee maken of genieten van een warme douche.
Die periode heeft me geholpen om bewuster met mijn energie om te gaan, meer te genieten van de kleine dingen en dankbaar te zijn voor waar ik nu sta. Natuurlijk gaat dat nog steeds met vallen en opstaan en ja, soms ga ik nog steeds te lang door. Maar ik herken het sneller, en dat is ook al winst.
Wat het niet is
Ik heb in de loop van de tijd geleerd dat selfcare niet hoeft te voldoen aan allerlei plaatjes of verwachtingen. Het hoeft niet perfect, niet fotogeniek, en het hoeft zeker niet altijd productief te zijn.
Vroeger dacht ik dat selfcare iets was wat er mooi uit moest zien – een perfect opgemaakt bed, je allermooiste notitieboek, een geurige kaars erbij. En hoewel ik daar soms nog steeds van kan genieten, weet ik nu: het hoeft niet Instagram-waardig te zijn om waardevol te zijn.
Zorgen voor jezelf is ook niet egoïstisch. Juist door mezelf die ruimte te geven, kan ik er beter zijn voor de mensen om me heen. En het is oké als het niet altijd iets “oplevert”. Soms is het gewoon even pauze nemen, zonder dat daar iets nuttigs uit hoeft te komen.
Dat inzicht geeft rust. En ruimte.
Zorgen voor mezelf in kleine dingen
Selfcare klinkt misschien als iets groots, maar voor mij zit het juist in kleine, fijne momenten. Dingen waar ik blij van word, zonder dat het veel hoeft te kosten of moeite kost. Zoals:
- Een kop thee drinken en ondertussen een leuke serie kijken
- Lang douchen met fijne producten waar ik echt van geniet
- Iets lekkers eten of drinken waar ik écht van geniet
- In bad gaan (alleen op vakantie)
- Mijn nagels lakken: verplicht rustmomentje
- In de zon zitten op het balkon
- Een spelletje spelen, zoals SIMS, Township of Yahtzee
- Kletsen met Erik of een vriend(in)
Het zijn geen spectaculaire dingen, maar wel momenten die mij helpen om even op adem te komen. En dat is voor mij precies wat zorgen voor jezelf betekent.
Comment
Wat een mooi artikel. Dit klinkt absoluut als zelfzorg en zeker naar je lichaam luisteren. Dat zie ikzelf ook zo. Toevallig mocht ik hier op je blog daar al eens uitgebreid over vertellen 😀